بسم الله الرحمن الرحيم
بسم الله الرحمن الرحيم
پاسخ قسمت سوم :
در این جا نظر شیعه با استناد آیات قرآن، عقل و سنت پیامبر اکرم (ص) این است که اولاً امام، انسان کامل است و هر کسی نمیتواند در این مسند بنشیند و انسان کامل را نیز فقط خالقش میتواند بشناسد و معرفی کند. ثانیاً امامت از امور الهی است و نه شخصی، لذا اوست که میداند رسالت خود را کجا قرار دهد و چه کسی را به امامت برگزیند: وَ إِذا جاءَتْهُمْ آيَةٌ قالُوا لَنْ نُؤْمِنَ حَتَّى نُؤْتى مِثْلَ ما أُوتِيَ رُسُلُ اللَّهِ اللَّهُ أَعْلَمُ حَيْثُ يَجْعَلُ رِسالَتَه (سوره انعام بخشی از آیه 124) و به تأیید شیعه و سنی این کار را در روز غدیر انجام داد و حضرت علی علیهالسلام را به امامت - ولایت و خلافت برگزید.
در نظر داشته باشید که خداوند برای اکمال و ابلاغ دین و هدایت انسانها، فقط پیامبر یا فقط کتاب را نازل ننموده است. بلکه یک مجموعه سه رکنی، شامل رسول - کتاب و میزان را ارسال و انزال فرمود. لَقَدْ أَرْسَلْنا رُسُلَنا بِالْبَيِّناتِ وَ أَنْزَلْنا مَعَهُمُ الْكِتابَ وَ الْميزانَ لِيَقُومَ النَّاسُ بِالْقِسْطِ-(سوره حدید بخشی از آيه 25) لذا وقتی قرار میشود یکی از سه رکن رسول از میان برود، میفرماید: دو رکن دیگر کتاب و عترت را برای شما باقی می گذارم.
عنایت داشته باشید که صرف کتاب، حتی اگر بدون تحریف باقی بماند، نه امکان یادگیری و آموزشاش وجود دارد و نه امکان فهم و عمل به آن. حتی کتاب الفبای ابتدایی را نیز نمیتوان بدون معلمی که بدان اشراف داشته باشد، آموزش داد. چه رسد به قرآن کریم که تبیین همه چیز است! وَنَزَّلْنَا عَلَيْكَ الْكِتَابَ تِبْيَانًا لِكُلِّ شَيْءٍ وَهُدًى وَرَحْمَةً وَبُشْرَىٰ لِلْمُسْلِمِينَ (سوره نحل بخشی از آیه 89) مضافاً بر این که لفظ - حرف - جمله و ... بیان کننده هستند و نه هدایتگر و هدایت حتماً توسط شخص هدایتگر صورت می پذیرد. مگر نه این که همه انحرافات و فجایع تاریخ اسلام، توسط مسلیمن و با استناد به قرآن صورت پذیرفته است. مگر خوارج یا سپاهیان یزید به قرآن استناد نکردند؟!
پس، علت مخالفت با شورا نیز مشخص گردید. چرا که موضوع شورای سقیفه، دخالت در امر مستقیم حقتعالی و نقض فرمان رسول و بیعت همگان در انتخاب و انتصاب انسان کامل و امام بود، نه مسائل شخصی یا اجتماعی! مضاف بر این که امر شورا، در امور مربوط به مردم است و خداوند در امر خود با کسی مشورت نمینماید، و مشورت خود دال بر نیاز است.(پایان)( ص 1)
پاسخ قسمت سوم :
در این جا نظر شیعه با استناد آیات قرآن، عقل و سنت پیامبر اکرم (ص) این است که اولاً امام، انسان کامل است و هر کسی نمیتواند در این مسند بنشیند و انسان کامل را نیز فقط خالقش میتواند بشناسد و معرفی کند. ثانیاً امامت از امور الهی است و نه شخصی، لذا اوست که میداند رسالت خود را کجا قرار دهد و چه کسی را به امامت برگزیند: وَ إِذا جاءَتْهُمْ آيَةٌ قالُوا لَنْ نُؤْمِنَ حَتَّى نُؤْتى مِثْلَ ما أُوتِيَ رُسُلُ اللَّهِ اللَّهُ أَعْلَمُ حَيْثُ يَجْعَلُ رِسالَتَه (سوره انعام بخشی از آیه 124) و به تأیید شیعه و سنی این کار را در روز غدیر انجام داد و حضرت علی علیهالسلام را به امامت - ولایت و خلافت برگزید.
در نظر داشته باشید که خداوند برای اکمال و ابلاغ دین و هدایت انسانها، فقط پیامبر یا فقط کتاب را نازل ننموده است. بلکه یک مجموعه سه رکنی، شامل رسول - کتاب و میزان را ارسال و انزال فرمود. لَقَدْ أَرْسَلْنا رُسُلَنا بِالْبَيِّناتِ وَ أَنْزَلْنا مَعَهُمُ الْكِتابَ وَ الْميزانَ لِيَقُومَ النَّاسُ بِالْقِسْطِ-(سوره حدید بخشی از آيه 25) لذا وقتی قرار میشود یکی از سه رکن رسول از میان برود، میفرماید: دو رکن دیگر کتاب و عترت را برای شما باقی می گذارم.
عنایت داشته باشید که صرف کتاب، حتی اگر بدون تحریف باقی بماند، نه امکان یادگیری و آموزشاش وجود دارد و نه امکان فهم و عمل به آن. حتی کتاب الفبای ابتدایی را نیز نمیتوان بدون معلمی که بدان اشراف داشته باشد، آموزش داد. چه رسد به قرآن کریم که تبیین همه چیز است! وَنَزَّلْنَا عَلَيْكَ الْكِتَابَ تِبْيَانًا لِكُلِّ شَيْءٍ وَهُدًى وَرَحْمَةً وَبُشْرَىٰ لِلْمُسْلِمِينَ (سوره نحل بخشی از آیه 89) مضافاً بر این که لفظ - حرف - جمله و ... بیان کننده هستند و نه هدایتگر و هدایت حتماً توسط شخص هدایتگر صورت می پذیرد. مگر نه این که همه انحرافات و فجایع تاریخ اسلام، توسط مسلیمن و با استناد به قرآن صورت پذیرفته است. مگر خوارج یا سپاهیان یزید به قرآن استناد نکردند؟!
پس، علت مخالفت با شورا نیز مشخص گردید. چرا که موضوع شورای سقیفه، دخالت در امر مستقیم حقتعالی و نقض فرمان رسول و بیعت همگان در انتخاب و انتصاب انسان کامل و امام بود، نه مسائل شخصی یا اجتماعی! مضاف بر این که امر شورا، در امور مربوط به مردم است و خداوند در امر خود با کسی مشورت نمینماید، و مشورت خود دال بر نیاز است.(پایان)( ص 1)
۲۵۵
۱۶ اردیبهشت ۱۴۰۳
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.