بسم الله الرحمن الرحيم
بسم الله الرحمن الرحيم
وَسَيَعْلَمُ الَّذِينَ ظَلَمُوا أَيَّ مُنْقَلَبٍ يَنْقَلِبُونَ - به زودی ظالمان خواهند دانست که به کدامین ورطه دگرگون خواهند شد!(سوره شعراء بخشی از آیه 227)
مجازات ظلم در خود ظلم نهفته شده و ظالمان از آن خبر ندارند. زیرا آنکه مست قدرت است چشمانش بینا نیست و حقایق را نمی بیند اگر چه بر آستانه خانه اش باشد. این هستی، بسیار هوشمند است و هر کسی را، ماجرا به ماجرا و مرحله به مرحله به همان سمتی سوق می دهد که لیاقتش را دارد، که عملکردش گواه آن است. و جریانِ هستی این کار را چنان ماهرانه و نرم به انجام می رساند که ظالمان گاه حتی در لحظات آخر هم متوجه این دگرگونی نمی شوند. در این هستی، هیچ کس از عملکردش نمی تواند فرار کند، خوب یا بد، بازتاب اعمالش بدون شک بسویش خواهد آمد و وجودش را فرا خواهد گرفت. برخی در همین زندگی و برخی در زندگی آینده. منتها فرقی که هست این است؛ آن ظالمی که مجازات و تسویه حسابش در همین زندگی به او رسد بسیار خوش اقبال تر خواهد بود، چه در غیر این صورت، آن زندگیئی که در آن فرو خواهد افتاد، به مراتب ثقیل تر، تاریکتر و خُرد کننده تر است.
زیرا این جهان دو سو دارد، یک سویش به لطیف می رود و در هر دوره تنها روح های لطیف شده را می پذیرد، و سوی دیگرش به ثقیل می رود و در پایان هر دوره روح های تاریک و قلب های چون سنگ را به خود جذب می کند.
در حدیثی که هم در نوادر الاخبار ۲۸۵ ح ۱۹ و هم در بحار ۴۴ ص۵۳ آمده است؛ امام کاظم(ع) فرمودند: بی تردید کسانی پس از مرگ زنده خواهند شد و انتقام خود را می گیرند؛ به هر کسی آزاری رسیده باشد به مانند آن قصاص می کند و هر کس خشمی دیده به مانند آن انتقام می گیرد و هر کس کشته شده باشد قاتلش را بکشد و برای این منظور دشمنان آنها نیز به دنیا بر گردند تا مُحقّان، خون ریخته شده خود را قصاص کنند!
در کتاب الخصال شیخ صدوق حدیث 75 نیز آمده است که امام باقر(ع) فرمودند: هر فردی از افراد این امّت - چه نیک و چه بد - بر می گردد، اما اهل ایمان که بر گردند در آرامش و نعمات اند و اهل باطل در خواری و عذاب الهی خواهند بود، آیا نشنیده ای که خداوند در قرآن می فرماید؛ عذاب نزدیکتر را قبل از عذاب بزرگتر به آنها می چشانیم!
وَسَيَعْلَمُ الَّذِينَ ظَلَمُوا أَيَّ مُنْقَلَبٍ يَنْقَلِبُونَ - به زودی ظالمان خواهند دانست که به کدامین ورطه دگرگون خواهند شد!(سوره شعراء بخشی از آیه 227)
مجازات ظلم در خود ظلم نهفته شده و ظالمان از آن خبر ندارند. زیرا آنکه مست قدرت است چشمانش بینا نیست و حقایق را نمی بیند اگر چه بر آستانه خانه اش باشد. این هستی، بسیار هوشمند است و هر کسی را، ماجرا به ماجرا و مرحله به مرحله به همان سمتی سوق می دهد که لیاقتش را دارد، که عملکردش گواه آن است. و جریانِ هستی این کار را چنان ماهرانه و نرم به انجام می رساند که ظالمان گاه حتی در لحظات آخر هم متوجه این دگرگونی نمی شوند. در این هستی، هیچ کس از عملکردش نمی تواند فرار کند، خوب یا بد، بازتاب اعمالش بدون شک بسویش خواهد آمد و وجودش را فرا خواهد گرفت. برخی در همین زندگی و برخی در زندگی آینده. منتها فرقی که هست این است؛ آن ظالمی که مجازات و تسویه حسابش در همین زندگی به او رسد بسیار خوش اقبال تر خواهد بود، چه در غیر این صورت، آن زندگیئی که در آن فرو خواهد افتاد، به مراتب ثقیل تر، تاریکتر و خُرد کننده تر است.
زیرا این جهان دو سو دارد، یک سویش به لطیف می رود و در هر دوره تنها روح های لطیف شده را می پذیرد، و سوی دیگرش به ثقیل می رود و در پایان هر دوره روح های تاریک و قلب های چون سنگ را به خود جذب می کند.
در حدیثی که هم در نوادر الاخبار ۲۸۵ ح ۱۹ و هم در بحار ۴۴ ص۵۳ آمده است؛ امام کاظم(ع) فرمودند: بی تردید کسانی پس از مرگ زنده خواهند شد و انتقام خود را می گیرند؛ به هر کسی آزاری رسیده باشد به مانند آن قصاص می کند و هر کس خشمی دیده به مانند آن انتقام می گیرد و هر کس کشته شده باشد قاتلش را بکشد و برای این منظور دشمنان آنها نیز به دنیا بر گردند تا مُحقّان، خون ریخته شده خود را قصاص کنند!
در کتاب الخصال شیخ صدوق حدیث 75 نیز آمده است که امام باقر(ع) فرمودند: هر فردی از افراد این امّت - چه نیک و چه بد - بر می گردد، اما اهل ایمان که بر گردند در آرامش و نعمات اند و اهل باطل در خواری و عذاب الهی خواهند بود، آیا نشنیده ای که خداوند در قرآن می فرماید؛ عذاب نزدیکتر را قبل از عذاب بزرگتر به آنها می چشانیم!
۹۴۴
۰۸ اردیبهشت ۱۴۰۳
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.